လမ္းခုလပ္မွာ ေမာပန္းသူေတြေတြ႔ရ
ေဘးထြက္ထိုင္ေနၾက
ေသြးသံရဲရဲ ႏွဳတ္ခမ္းေတြလွဳပ္လွ်က္
စာေလာင္ေသာလက္ေတြဆန္႔ထုတ္
အခ်ိန္အမွ်င္ေတြ ၾကားမွာျငိေထြး
ဘယ္မွာလဲ စာေလာင္ျခင္းကင္းမဲ့ဇံု
ေျခရာထပ္ခဲ႔တဲ့ မွတ္တိုင္ေတြျပန္ေတြ႔ရ
နားလည္လို႔မရတဲ႔ စာတစ္မ်က္ႏွာ
ခ်ိန္သီးတစ္ခုေပၚလမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း
ေအာ္ေျပာသံမၾကားရတဲ့ ရထားတစ္စီး
ဒဲ့ေျပာရရင္
ငါေမာေနျပီ။
(မဂၤလာညေနခင္း) (created in Jan,2008)
No comments:
Post a Comment